Deze aquarel, die de tand des tijds duidelijk heeft doorstaan, draagt een gevoel van een mysteries berglandschap met zich mee. Het gebruik van voornamelijk zwart, wit en grijstinten geeft het schilderij een serene en minimalistische uitstraling. Dit monochrome palet zorgt ervoor dat de kijker zich kan concentreren op de vormen en de compositie zonder afgeleid te worden door kleuren.
De subtiele lijnen en vage contouren laten een landschap met bergen en bomen zien, maar laten veel aan de interpretatie over. Deze benadering geeft het werk een dromerige, bijna wazige kwaliteit die bijdraagt aan het gevoel van mysterie en sereniteit. Subtiele variaties in toon en textuur suggereren afstand en schaal, waardoor de illusie van een uitgestrekt landschap ontstaat.
De tekening is ingelijst in een eenvoudige, doch elegante lijst met donkergroene inleg, die het kunstwerk een ingetogen charme verleent. Het werk wordt beschermt door museumglas.